کردوند: پایگاه اطلاع رسانی خانواده کبودوند

محمدصدیق کبودوند از مردم کرد خواست از طریق مبارزه و نافرمانی مدنی و بدور از خشونت، برای کسب حقوق اساسی و آزادی های بنیادین خود اقدام کنند.

محمدصدیق کبودوند:« مردم کرد دهه هاست که با خشونت، سرکوب و تروریسم دولتی و آپارتاید و بی حقوقی مواجه اند و این در حالی است که رنج و آزار و ادبار این مردم اغلب مورد اغماض کسانی که خود را اپوزیسیون حکومت می خوانند قرار می گیرد، در واقع رفتارها و برخوردهای خشونت بار دولتی نسبت به مردم کرد غالباً از سوی اپوزیسیون غیرکرد بی اهمیت، مسکوت و نادیده انگاشته می شود. متاسفانه اپوزیسیون همانند حکومت از مواضع قیوم مآبانه به مسئله حقوق اساسی مردم کرد می نگرد و با چنین رویکرد و دیدگاهی مردم کرد را محقق به احقاق حقوق اساسی خود نمی دانند و یا معمولاً با نگاهی تبعیض آلود آن را زیاده خواهی ارزیابی می کنند. بنابراین پرواضح  است که اپوزیسیون ایرانی نسبت به موضوع حقوق کردها در ایران نه تنها موضع روشن و شفافی اتخاذ نکرده، بلکه بر موج متهم سازی کردها به جدایی خواهی و کردهراسی دامن می زنند. در هرحال اپوزیسیون ایرانی طی دهه های گذشته تا به امروز همراهی و یا حداقل همدردی چندانی نسبت به مردم کرد نشان نداده اند.

از این رو این مردم ناگزیرند کماکان و با شیوه های مدنی به مبارزه خود ادامه دهند. با چنین وضعیتی می توان خاطرنشان ساخت که مردم کرد در ایران، امروز از لحاظ حقوقی و سیاسی واجد شرایط ضروری راه اندازی جنبشی نوین،  مدنی مسالمت آمیز و مستقل برای کسب آزادی های بنیادین و حقوق اساسی خود از جمله حق تعیین سرنوشت اند و این جنبش بطور قطع مبتنی بر مبارزه منفی و مسالمت آمیز و با ابتنا بر نافرمانی مدنی و به دور از هرگونه خشونتی خواهد بود. تردیدی نیست که مردم کرد استفاده از خشونت برای پاسخ به رفتارهای خشونت آمیز دولتی را تحریم می کنند و با اتکا بر شیوه های مدنی، سیاسی و حقوقی و با اصرار بر خواسته های اصلی و بنیادی، شناسایی حقوق اساسی  و حق تعیین سرنوشت و تحقق اداره و مدیریت امور خود را از طریق مبارزه مدنی محقق می سازند.

با باور به اینکه مردم کرد حقوق اساسی خود را غیرقابل اغماض و چشم پوشی می دانند، ما نیز به نام سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان بارها از مقام های عالیه حکومتی اعاده حقوق برابر و حقوق اساسی و رفع آپارتاید را از این مردم، خواستار شده ایم، اما پاسخ یا توجهی به این درخواست های انسانی دریافت نکرده ایم. بنابراین از این پس برای حمایت از خواست مدنی و مسالمت آمیز و حقوق انسانی مردم کرد و حتی برای برگزاری رفراندوم جهت تعیین سرنوشت، از سازمان های حقوق بشری، مجامع جهانی و منطقه ای و دولت های آزاد درخواست کمک و یاری می نمائیم. ما تلاش خواهیم کرد موضوع حقوق نادیده انگاشته شده مردم کرد و برگزاری رفراندوم در کردستان (مناطق کردنشین در ایران) برای تامین این حقوق را در سطحی گسترده در جهان مطرح و بیان نمائیم و از وجدان های بیدار و وجدان عمومی جهان یاری بطلبیم.

تهران: زندان اوین 30 تیر 1390